Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014

Αρχαιολογία

Μικρή άκουγα να λένε "είμαι ερωτευμένος με την φωτογραφία" ή "είμαι ερωτευμένος με το θέατρο" και δεν καταλάβαινα. Πώς γίνεται ένας άνθρωπος να έχει ερωτευτεί κάτι και όχι κάποιον;

Τώρα το ξέρω. Τώρα είμαι και εγώ ερωτευμένη με κάτι. Με την αρχαιολογία. 
Πολλοί μας ρωτούν "γιατί είστε τόσο αισιόδοξοι όταν βρίσκετε έναν τάφο;". Αυτό από μόνο του είναι λίγο μακάβριο... Δεν είναι ο τάφος, ούτε ο νεκρός είτε είναι βασιλιάς είτε απλός άνθρωπος.

Είναι το ταξίδι στο χρόνο που ζεις κάθε φορά που έρχεται και ένα εύρημα στο φως. Αντικείμενα που ήταν κρυμμένα για χιλιάδες χρόνια περιμένουν τον αρχαιολόγο να τους δώσει ξανά ζωή. Η αρχαιολογία σου δίνει την ευκαιρία να γίνεις μέρος αυτής της ιστορίας. Της ζωής ανθρώπων που έζησαν 3000 χρόνια πριν! Ακουμπάς αυτά τα αντικείμενα με τόση προσοχή, τα οποία κατασκεύασαν και χρησιμοποίησαν άνθρωποι πόσες χιλιάδες χρόνια πριν. 

Βρίσκουμε για παράδειγμα ένα κύπελλο και αμέσως η φαντασία ξεκινάει να δημιουργεί εικόνες. Ποιός το κατασκεύασε; Για ποιόν λόγο; Πόσοι άνθρωποι είχαν ξεδιψάσει από αυτό το κύπελλο; Και άλλα πόσα ερωτήματα για τα οποία δεν θα πάρουμε ποτέ απαντήσεις. 

Γι' αυτό είμαι ερωτευμένη με την αρχαιολογία. Ξεκινάμε την δουλειά από τις 07:00 το πρωί και κάποιες φορές συνεχίζουμε μέχρι το βράδυ. Αλλά η αρχαιολογία δεν σε κουράζει ποτέ. Κάθε μέρα είναι και μια πρόκληση. Κάθε μέρα υπάρχει η ελπίδα πως κάτι καινούριο θα αποκαλυφθεί και θα συμπληρώσει ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ της ιστορίας. 
Αρχαιολογικό εύρημα δεν είναι μόνο κάτι χρυσό ή κάτι πολύτιμο. Οτιδήποτε ήταν χρήσιμο στην ζωή ενός ανθρώπου είναι αρχαιολογικό εύρημα. Ακόμα και το απλό λίθινο εργαλείο ή ο μικρός πήλινος σκύφος. Τα καθημερινά αντικείμενα αναπλάθουν την ζωή των ανθρώπων που έζησαν στην αρχαιότητα, τον τρόπο που γιόρταζαν, τον τρόπο που σκέφτονταν, την δημόσια αλλά και την ιδιωτική ζωή τους.

Εκείνη η στιγμή που βρίσκεσαι στον αρχαιολογικό χώρο, κάτω από τον ήλιο με θερμοκρασία στους 30 βαθμούς, και αποκαλύπτεις τα όστρακα από ένα αγγείο, που πιθανόν χρησιμοποιήθηκε για τελετουργίες και μυστήρια είναι ανεκτίμητη! Δεν σε ενδιαφέρει ούτε η ζέστη ούτε το δέρμα σου που θα καεί από τον ήλιο. Νοιάζεσαι μόνο για το μικρό αγγείο.... 

Από την μια βιάζεσαι για να δεις τί κρύβεται κάτω από το χώμα, και από την άλλη δουλεύεις τόσο αργά γιατί πρέπει να είσαι προσεκτικός έτσι ώστε να διατηρηθεί όσο το δυνατό καλύτερα μετά την αποκάλυψή του.

Εμείς έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ολόκληρα μνημεία γνωρίζοντας την χρονολογία κατασκευής και την ιστορία τους. Παρόλα αυτά η δουλειά του αρχαιολόγου δεν είναι τόσο εύκολη. Τα μνημεία σώζονται στα θεμέλιά τους και τα κινητά ευρήματα είναι αρκετά σπάνια. Χρειάζονται μήνες ίσως και χρόνια μελέτης για να δημοσιευτεί η σίγουρη χρονολογία και χρήση του κάθε μνημείου. 

Και πάλι τίποτα δεν είναι σίγουρο. Όλα είναι υποθέσεις για ένα παρελθόν που μας φαίνεται τόσο γνωστό αλλά ταυτόχρονα και τόσο  άγνωστο. Ίσως αυτό είναι που κάνει το επάγγελμα του αρχαιολόγου τόσο ενδιαφέρον. Δημιουργούμε ένα παρελθόν και φανταζόμαστε την ιστορία με τα μέσα που διαθέτουμε. Ίσως η ζωή των ανθρώπων δεν ήταν τόσο απλή και ροζ όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Ίσως πάλι να ήταν πιο όμορφη από αυτό που φανταζόμαστε. 
Η αλήθεια είναι όμως πως στην περίοδο που διανύουμε μόνο το παρελθόν μπορεί να μας κρατήσει να ονειρευόμαστε για το μέλλον. Γιατί έχουμε βαθιά ιστορία για να την αφήσουμε να καταστραφεί μέσα σε λίγα χρόνια κρίσης.